środa, 22 lutego 2012

Japońskie gejsze

Nazwa gejsza jest połączeniem dwóch wyrazów: gei (sztuka) i sha (osoba). Chodzi tu o osobę 'uprawiającą' sztukę - coś na kształt artysty. To piękna, młoda, wykształcona kobieta, która swojego zawodu uczy się od najmłodszych lat. Pierwszą z nich była Kasen (1761 rok).


Wiele osób nazywa gejsze kobietami lekkich obyczajów. To bardzo mylne stwierdzenie, gdyż rzeczywiście są one kobietami sprzedajnymi, ale nie w tym znaczeniu, o którym myśleliby europejczycy czy amerykanie. Zasadniczo to tancerki kształcone od wczesnej młodości w różnych dziedzinach.

Przed zostaniem gejszą kandydatka staje się maiko. Wstępuje do specjalnej szkoły, w której uszy się: klastycznego tańca, śpiewu, konwersacji oraz gry na instrumencie (trzystrunowej gitarze, bębenku lub flecie). Po wstąpieniu do takiej szkoły, musi w niej pozostać 6 lat, ponieważ gdyby zakończyła swoją naukę wcześniej, zostałaby wyklęta ze środowiska. Jej wiedza z zakresu sztuki i kultury powinna być nienaganna. 

Maiko chodzą do fryzjera raz w tygodniu na czesanie. Aby uzyskać odpowiedni kształt włosów do ich spięcia używa się drutów i nitek. Ozdabiają je rozmaite kwiaty oraz grzebienie. Jednym z najtrudniejszych obowiązków jest dla nich nie zniszczenie fryzury do następnego czesania. Aby to osiągnąć podczas snu mają specjalne drewniane deski pod głową. Jest to niezwykle niewygodne. Gdy chcą się obrócić na drugi bok, muszą obudzić się, ułożyć na boku i z powrotem zasnąć. 


Geiko to starsza, już doświadczona gejsza. Jej kimono nie jest tak bardzo kolorowe jak maiko, a we włosach nie ma tylu ozdób. Zamiast chodzić do fryzjera co tydzień po prostu nakłada na swoje włosy perukę. 


Ubiór gejszy składa się z nagajuban, kimona oraz obi. Nagajuban to szata noszona pod kimonem, które może ważyć nawet 20 kilo. Obi to pas obwiązywany w talii. Zazwyczaj ma 7 metrów długości. Na stopach gejsze mają białe skarpetki, zwykle o numer mniejsze, aby się nie marszczyły w butach na 15 centymetrowej koturnie. Nie noszą one bielizny, aby nic się nie odznaczało bod ubraniem. Założenie pełnego kimona trwa godzinę i potrzeba do tego siły dorosłego mężczyzny, dlatego dobry garderobiany to skarb.

Twarz, szyja oraz część pleców gejszy są pomalowane na śnieżno biały kolor. Z tyłu przy karku zostawia się niedomalowany fragment, który służy do kuszenia mężczyzn. Kiedyś farbę do malowanie twarzy gejsze przyrządzały własnoręcznie. Ponoć najlepszą wyrabiano z odchodów ptaków. Usta maluje się na czerwono-krwisty kolor. 


Słynne spotkania z gejszami odbywają się w herbaciarniach. Klient płaci od 1000 do 2000 dolarów za godzinę, podczas której jest zabawiany tańcem, śpiewem oraz grą na instrumentach. Gejsza nigdy nie zna kwoty jaką płacą za spotkanie z nią. Dostaje tylko pieniądze na drobne wydatki. 

W miesiącu są dwa dni, w których gejsza lub maiko mają wolne. Mogą wtedy nosić normalne ubrania, spotykać się ze znajomymi, pójść na zakupy lub do restauracji. Natomiast w ciągu dnia mają tylko godzinę dla siebie. 


W związku iż Kioto jest główną 'siedzibą' gejsz przyjeżdża tam wielu turystów. Specjalne dla nich stworzone są miejsca, w których mogą za grube pieniądze przebrać się za nie. 

Co odróżnia turystów od prawdziwych gejsz?
Po pierwsze gdy się przyjrzymy turysta nie ma charakterystycznych rys twarzy, jakie posiadają Azjaci. Po drugie, gdy turysta przebiera się sam, bez pomocy ludzi, którzy się na tym znają często popełnia błędy takie jak pomalowanie całych ust czy zbyt duża ilość ozdób we włosach. 

4 komentarze:

  1. myślę, że dziewczyny, które zostają gejszami (nie wiem, jak to się dokładnie odmienia po polsku) podjęły ciężką decyzję, ponieważ to jednak zabiera wolność, czy nie jest tak?
    piękno, sztuka, chyba wszystko podlega cenie, jak widać.
    poza tym, zawsze zastanawiało mnie, jak 'zdobyć' taki biały kolor skóry...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgodzę się z tobą. Gdy dziewczyna zostaje gejszą jest pod kloszem. Cały czas ją ktoś pilnuje.

      Porównano nawet je do chodzących 60 tysięcy dolarów.

      Usuń
  2. Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.

    OdpowiedzUsuń
  3. Oj nie do konca jest az tak jak tu jest opisane. Coraz wiecej dzisiejszych "gejszy" w rejonach turystycznych (np Kioto) to obecnie studentki, ktore sobie w ten sposob dorabiaja w weekendy, bo przecietny Japonczyk i tak nie bedzie widzial zadnej roznicy. Dla obecnego pokolenia gejsza to niemal formal cosplayu.

    OdpowiedzUsuń

Proszę nie zostawiać komentarzy zawierających adresy blogów czy stron internetowych, ponieważ zostaną one natychmiast usunięte.